പൊട്ടിച്ചൂട്ട്‌

മറന്നു പോകുന്നു എന്നതു കൊണ്ടാണു
ഓർമ്മ ഇത്ര മേൽ സുതാര്യമായതു

മറവിയെ ഒരു ചില്ലു കൊണ്ട്‌ കീറിയാൽ
നാം രണ്ട്‌ തരികളിൽപ്പിടിച്ച്‌
തൂങ്ങിക്കിടക്കും.
താഴെ ആളിക്കത്തുന്ന തീയാണെങ്കിലും നമ്മൾ പരസ്പരം പുഞ്ചിരിക്കും.
ആത്മാവു
തൊങ്ങലുകൾ തൂക്കിയിട്ട
മരണത്തെ നോക്കി
സന്തോഷിക്കും പോൽ...
നീ വെളിച്ചമാണെന്ന് ഞാനും
 ഞാൻ വെയിലാണെന്ന് നീയും
പരസ്പരം
വെളിപ്പെട്ടു കൊണ്ടിരിക്കും.