ഞാൻ തീവ്രവാദി 
------------------------
രോഷ്നിസ്വപ്ന 

എന്ന് നിങ്ങളാണ് പറഞ്ഞത്
 എന്റെ രക്തത്തിൽ ഉപ്പില്ല 
പ്രണയത്തി ന്റെയോ 
അലിവിന്റെയോ 
കാറ്റിന്റെയോ 
ഓർമ്മ  പോലും 
എന്നിലുണ്ടാവാൻ പാടില്ല 
മേഘങ്ങൾ 
ആകാശനീലിമയുടെഅരികുകളിൽ ഉമ്മ വച്ച് 
പൊടിഞ്ഞ് പോകുമ്പോൾ 
അതിലൊന്ന് ചെന്ന്
 തൊടാൻ പോലും എനിക്കവകാശമില്ല
 അപരഗ്രഹങ്ങളിൽ
 പ്രതിധ്വനിക്കും വിധം 
എന്റെ, ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന ഉടലിന്റെ   ചാരം
ആർത്തലച്ച് നിലവിളിച്ചാൽ പോലും 
ആകാശം പെയ്യുന്ന ഒരു മഴത്തുള്ളി പോലും 
നിങ്ങളെനിക്ക് തരില്ല 
ഞാൻ ആരു മായിക്കൊള്ളട്ടെ
 എന്റെ ഉടൽചീളുകളിൽ 

നിങ്ങൾ എയ്ത  അമ്പുകൾ 
എന്റെ ഉയിരിനെ വേദനിപ്പിക്കുന്നു
 എന്റെ രക്തത്തിനു കടലിന്റെ നിറമാണ് 
ആദൃശ്യരായ  പലരുടെയും നിലവിളികളാണ് 
എന്റെ ആക്രോശങ്ങളായി പുറത്ത് വരുന്നത് 
എന്റെ പേരുകൾ പലതെന്ന് നിങ്ങൾ പറയുന്നു 
എന്റെ ജാതി.... നിറം.... തൊലി ,,,,മനം....
പലതെന്നും എന്റെ വൈരൂപ്യത്തെ നിങ്ങൾ ക്രുശിക്കുന്നു 

വർത്തമാനത്തിൽ നിന്ന് 
എന്നെ മായ്ച്ചു കളഞ്ഞ 
ഉറുമ്പുകളാണെന്റെ ഓർമ്മകൾ 
വിഷം കുറിച്ച് നീലിച്ച നിങ്ങളുടെ കഴുത്തുകൾക്ക് 
ഒരു പുലരിയുടെ നീലവെളിച്ചത്തെ പോലും 
ഇത്ര പെട്ടെന്ന് മടുക്കുമെന്നോ?

എന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ പുഞ്ചിരി എന്റെ പ്രണയം,,,,സ്വപ്നഗങ്ങൾ...

ഭൂപടങ്ങൾ ഞാൻ മാറ്റി വരച്ചിട്ടില്ല
നിങ്ങളുടെ നിഗൂഢ സാമ്രാജ്യങ്ങൾ ഞാൻഞാൻ 
പട  വെട്ടിപ്പിടിച്ചിട്ടില്ല
 എന്നിട്ടും ഞാൻ നിശ്ശബ്ദനായിരിക്കുന്നു
 കാരണം എനിക്കതിനു  അവകാശമുണ്ട് 

വിശപ്പ് നിങ്ങളുടെയും എന്റെയും അന്ന നാളങ്ങളെ  
തിളച്ചു മറിയുന്ന കടലിനെ സ്വപ്നം കാണിക്കുന്നു 
ഉറപ്പാണ് അയ്യായിരം പേർക്ക് 
വീതിച്ച് കൊടുത്തതിനാണ് 
പാന്റ് നിങ്ങൾ എന്നെ കുരിശിൽ തറച്ചത് 
എന്റെ കുഞ്ഞു ഒരു തരി മധുരം നുണഞഞ്ഞതിനാണ് 
 നിങ്ങളവനെ വെടിവച്ച് കൊന്നത്.
ഗർഭപാത്രത്തിന്റെ ജയവ ജലം കുടിച്ചു
 അവൻ ഭൂമിയിലെ പക്ഷിക്കുഞ്ഞുങ്ങളെയും  
മീൻകുട്ടികളെയും സ്വപ്നം കാണുമ്പോഴായിരുന്നു 
നീങ്ങളവനെ കുത്തിക്കോർത്തത് 
അവന്റെ ചോരയാണ് 
എന്റെ നെഞ്ചിൽ കുത്തിനിർത്തിയിരിക്കുന്ന 
ഈ തീപ്പന്തം,
കൊല്ലേണ്ടതെങ്ങനെയെന്ന് പാടിയ കവിയും 
എന്നെയും തഴുകിയുറക്കിയിട്ടുണ്ട് 
അഞ്ചു സൂര്യന്മാരുടെ ചൂട് കുറിച്ച കവിയും,
എന്നെ തഴുകിയുറക്കിയിട്ടുണ്ട്.

എന്റെ വിരലുകൾ പൂമ്പാറ്റകളെ തൊടാനാഗ്രഹിചു 
നിങ്ങളെന്റെ കൈപ്പത്തി വെട്ടിമാറ്റി

 ഞാൻ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ ക്കുറിച്ച് പാടി
 നിങ്ങളെന്റെ നാവു തന്നെ പിഴുതെടുത്തു 

മരണം വരെ തടവറയിൽ ഒളിപ്പിച്ചു 

എന്നിട്ടും ഞാൻ നിശ്ശബ്ദനായിരുന്നു 
പക്ഷെ നിങ്ങളെന്റെ കവിത ചുട്ടെരിച്ചു 

ഓരോ ചാരത്തരികളും കോടികളായി 
ഇരട്ടിചു 

ലോകത്തിലെ ഒടുവിലത്തെ കുഞ്ഞും 
വിശപ്പ് അറിയാതെ സ്വപ്നം കാണാൻ 
ഒടുവിലത്തെ പുൽക്കൊടിയും
 നൃത്തം  ചെയ്യാൻ 
ഞാൻ
എന്റെ ചോരയെ
 ആ ചാരത്തിലൊഴുക്കുന്നു 
കാരണം 
ഞാൻ 
തീവ്രവാദി